Το furikake είναι ένα ξηρό γιαπωνέζικο άρτυμα. Συνήθως θα το βρείτε ως τρίμμα πάνω από το ρύζι. Μπορείτε να το γευτείτε στα ιαπωνικά εστιατόρια.
Προέλευση furikake
Η ιστορία λέει πως το furikake είναι ο μακρινός απόγονος του gohannotomo, ενός μείγματος από αποξηραμένα κόκαλα ψαριών, καβουρδισμένο σουσάμι, παπαρουνόσπορο και φύκια.. Το παρασκεύασε ένας φαρμακοποιός ονόματι Suekichi Yoshimar για να καταπολεμήσει την έλλειψη ασβεστίου, που παρατηρήθηκε σε μια μεγάλη μερίδα συμπατριωτών του. Ήταν κατά την περίοδο (1912–1926). Το άρτυμα περιέχει σκόνη αποξηραμένων ψαριών, καβουρδισμένο σουσάμι, φύκια nori, misoσε σκόνη, αποξηραμένο shiso, αλάτι ίσως και ζάχαρη (αλλά, όχι πάντα). Υπάρχουν πολλές εκδοχές του. Άλλοτε αρωματίζεται με okaka, νιφάδες bonito, της αποξηραμένης παλαμίδας Ατλαντικού (Sarda sarda) ή με νιφάδες katsuobushi, της αρκτικής παλαμίδας (Katsuwonus pelamis). Συγγενικής προς την bonito, που στα αγγλικά ονομάζεται «skipjack tuna» κι άλλοτε με νιφάδες αποξηραμένου σολομού.
Παραλλαγές του είναι και το yukari, το shiso furikake, με αποξηραμένα φύλλα του μυριστικού κόκκινο shiso (αλλιώς perilla), το οποίο δίνει το χαρακτηριστικό πορφυρό του χρώμα στα sushirollsκαι στα ρυζομπαλάκια onigiri. Toπιο έντονο σε umami ενδέχεται να είναι το nori tama furikake, με κόκκους από αφυδατωμένους κρόκους αβγών. Πάντως το πιο καυτερό είναι σίγουρα το wasabi (με σκόνη από αποξηραμένο wasabi ή /και χρένο (horseradish). Χρησιμοποιείται για τα ψάρια ατμού και, μαζί με πράσινο τσάι, για την καυτερή σούπα chazuke. Στην ίδια όμως σούπα κάποιοι προτιμούν το πιο ανοιχτόχρωμο furikake σολομού. Προτείνεται σε μορφή νιφάδων. Η γεύση του είναι κάπως ψαρένια και συχνά καυτερή. Οι Ιάπωνες το χρησιμοποιούν, περίπου όπως εμείς χρησιμοποιούμε το αλατοπίπερο. Καταρχήν για δώσει πιο έντονη γεύση στο ρύζι τους ή τα onigiri τους (μπαλάκια ρυζιού, που γεμίζουν με διάφορα υλικά). Αλλά και για να αρωματίσουν τα ζυμαρικά τους, καθώς προσθέτει, στη στιγμή, umami σε οτιδήποτε αγγίξει.
Πηγή: fnl-guide.com