Τι είναι;
Ως αρακάς αναφέρεται συνήθως το μικρό σφαιρικό πράσινο σπέρμα-καρπός ή ο πολύσπερμος λοβός του φυτού Πίσον το ήμερον (Pisum sativum), όσο και το ίδιο το φυτό. Το μπιζέλι (Pisum sativum var. saccharatum) πολλές φορές συγχέεται με τον αρακά.
Περιγραφή
Οι λοβοί ή χέδρωπες αποτελούν βοτανολογικά φρούτα, που περιέχουν αρκετά σπέρματα, τα οποία αναπτύσσονται από την ωοθήκη του άνθους. Το P. sativum είναι μονοετές φυτό. Η φύτευση μπορεί να λάβει χώρα από το χειμώνα μέχρι νωρίς το καλοκαίρι, ανάλογα με τη τοποθεσία. Το μέσο βάρος του κάθε αρακά είναι ανάμεσα σε 0,1 και 0,36 γραμμάρια. Ο ανώριμος αρακάς χρησιμοποιείται ως λαχανικά, φρέσκα, κατεψυγμένα ή κονσερβοποιημένα. Ενώ ο αρακάς καταναλώνεται ξεσπιρισμένος, τα μπιζέλια τρώγονται ολόκληρα με τα καρπόφυλλα (εξ ου και η Γαλλική ονομασία mangetout)
Που συναντάται
Ο άγριος αρακάς απαντά στη Μεσόγειο και στην Εγγύς Ανατολή. Τα αρχαιότερα αρχαιολογικά ευρήματα αρακά χρονολογούνται από το τέλος της Νεολιθικής Εποχής εκεί που σήμερα είναι η Ελλάδα, η Συρία, η Τουρκία και η Ιορδανία. Υπάρχουν ενδείξεις ότι η καλλιέργειά του στο Δέλτα του Νείλου γινόταν ήδη από το 4800-4400 π.Χ. Καθώς και στη Γεωργία από την 5η χιλιετία π.Χ. Ανατολικότερα η καλλιέργεια άρχισε αργότερα. Στο Αφγανιστάν ο αρακάς έφτασε περίπου το 2000 π.Χ. και στο δεύτερο μισό της 2ης χιλιετίας π.Χ. άρχισε η καλλιέργειά του στη λεκάνη του Γάγγη και στη νότια Ινδία.
Στα μέσα του 19ου αιώνα, οι παρατηρήσεις του Αυστριακού μοναχού Γκρέγκορ Μέντελ σε φυτά αρακά οδήγησαν στις αρχές της μεντελικής κληρονομικότητας, τη βάση της σύγχρονης γενετικής.
Πηγή: Wikipedia
Διατροφική αξία
Το κύριο διατροφικό χαρακτηριστικό του, είναι ότι αποτελεί πολύ καλή πηγή πρωτεϊνών (χαμηλής βιολογικής αξίας) και υδατανθράκων. Ενώ ταυτόχρονα έχει χαμηλή περιεκτικότητα σε λίπος. Οι υδατάνθρακες παρέχουν ενέργεια στον οργανισμό μας, ενώ οι πρωτεΐνες βοηθούν στη δημιουργία και στην ενίσχυση του μυϊκού συστήματος.
Αν δεν είμαστε σίγουροι ότι είναι φρέσκος προτιμάμε τον κατεψυγμένο γιατί καταψύχεται 3-4 ώρες μετά την συγκομιδή του. Περιέχει αρκετό κάλιο(ρυθμίζει τα ενδοκυττάρια υγρά), λίγο νάτριο, φώσφορο, καροτίνη και πολλές φυτικές ίνες. Επίσης, στον αρακά θα βρούμε σε μικρότερη αναλογία βιταμίνη C, θειαμίνη, σίδηρο, ασβέστιο και μαγνήσιο.
Οι βιταμίνες του συμπλέγματος Β και το φυλλικό οξύ συμμετέχουν στον μεταβολισμό των υδατανθράκων και είναι απαραίτητες για την παραγωγή ενέργειας, αλλά εμπλέκονται και σε πολλές δραστηριότητες του νευρικού συστήματος, ενώ η αντιοξειδωτική βιταμίνη C είναι απαραίτητη για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος.
Επιπλέον, ο αρακάς είναι πλούσιος σε διάφορα φυτοχημικά και αντιοξειδωτικά συστατικά, τα οποία δρουν προστατευτικά για τα κύτταρα του οργανισμού μας.
Για παράδειγμα, οι φυτοχημικές ουσίες κουμαρίνες(coumestrol), που περιέχονται στον αρακά, φαίνεται ότι προστατεύουν από την εμφάνιση καρκίνου του στομάχου, ενώ τα αντιοξειδωτικά συστατικά του προστατεύουν την καρδιά, περιορίζουν διάφορες εκφυλιστικές διαδικασίες, έχουν αντιφλεγμονώδη δράση και μειώνουν τον κίνδυνο εμφάνισης ορισμένων μορφών καρκίνου.