Τα ρεβίθια είναι οι καρποί του φυτού ρεβιθιά. Η ρεβιθιά είναι μονοετές, ποώδες, αγγειόσπερμο, δικότυλο φυτό το οποίο ανήκει στην υποοικογένεια των ψυχανθών. Είναι θάμνος που δύσκολα ξεπερνά τα 60 εκατοστά και καλλιεργείται για τα σπόρια του, τα ρεβίθια, και ως κτηνοτροφή. Έχει την επιστημονική ονομασία Cicer arietinum – Ερέβινθος ο κοινός ή Ερέβινθος ο κριόμορφος, πιστή μετάφραση της λατινικής ονομασίας του είδους, η οποία οφείλεται στο σχήμα του σπόρου του φυτού, που θυμίζει κεφάλι κριαριού.
Καταγωγή
Η καταγωγή της ρεβιθιάς είναι από την Ασία και σήμερα καλλιεργείται σε πολλές χώρες της νότιας Ευρώπης, της Ασίας και της νότιας και κεντρικής Αμερικής.
Χαρακτηριστικά
Τα φύλλα της ρεβυθιάς είναι πτερωτά, σύνθετα και έχουν πολλά μικρότερα, στρογγυλά, ανοιχτοπράσινα φυλλάρια με μικροσκοπικά δόντια στις άκρες. Τα άνθη της είναι μικρά, λευκού, κόκκινου ή ροζ χρώματος και φύονται στις μασχάλες των κλαδιών ανά ένα. Οι καρποί είναι πεπλατυσμένοι στα πλάγια και κάθε ένας από αυτούς περιέχει 1-2 σπόρια, τα γνωστά ρεβίθια. Η ρεβιθιά είναι εξαιρετικά ανθεκτική στην ξηρασία και αποδίδει καλά σε φτωχά εδάφη χωρίς ιδιαίτερες περιποιήσεις. Πολλαπλασιάζεται με σπορά κατά τους φθινοπωρινούς κυρίως μήνες.
Κατανάλωση
Τα ρεβίθια καταναλώνονται βραστά ή μαγειρευτά ως όσπρια, καβουρντισμένα ως ξηροί καρποί (τα γνωστά στραγάλια). Γίνονται, επίσης, θρεπτικά άλευρα και μετά από επεξεργασία μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως υποκατάστατο του καφέ. Είναι πλούσια σε φώσφορο, μαγνήσιο, ασβέστιο και σίδηρο, καθώς και βιταμίνες Β, Κ, Ε, και C.
Ποικιλίες
Cicer arietinum var. vulgare σημαίνει Ερέβινθος ο κριόμορφος ποικ. ο κοινός.
Πηγή: Wikipedia
