Το γνήσιο μαύρο-κύμινο, μαυροκύμινο, μαύρος σπόρος ή μαυρόσπορος αναφέρεται κυρίως στους σπόρους από το φυτό Βούνιον το βολβοκάστανον (Bunium bulbocastanum), παρόμοιο σε σχήμα με το άγριο κύμινο (caraway).
Η κόμη από το Βούνιον το βολβοκάστανον (Bunium bulbocastanum).
Η ταυτόχρονη ονομασία του (μαύρο κύμινο ή μαυροκύμινο), και στους σπόρους από το φυτό Νιγέλα η εδώδιμος (Nigella sativa) ή άλλως η Νιγκέλλα ή το Μελάνθιον το ήμερον, μαυρόσπορο και μαύρο αγριοκύμινο) το μόνο που καταφέρνει είναι τη δημιουργία σύγχυσης, καθότι τα δύο φυτά είναι εντελώς διαφορετικά είδη και το μόνο τους κοινό σημείο είναι το μαύρο χρώμα των σπόρων τους και ότι και στα δύο είδη, οι σπόροι τους, χρησιμοποιούνται σαν καρυκεύματα. Παρ’όλα αυτά, η νιγκέλλα συνηθίζεται (έστω και λανθασμένα), να αποκαλείται και αυτή, «μαύρο κύμινο».
Οφελη
Τα οφέλη του μαύρου κύμινου είναι γνωστά εδώ και 4000 χρόνια, καθώς υπάρχουν αναφορές για την χρήση του από τους Χετταίους το 2000 π.Χ. Επίσης βρέθηκε ένα μπουκάλι από έλαιο μαύρου κύμινου στην πυραμίδα του Τουταγχαμών, γεγονός το οποίο του έδωσε το όνομα “λάδι των Φαραώ”.
Ακόμα υπάρχουν αναφορές πως το χρησιμοποιούσε ο Έλληνας ιατρός Διοσκουρίδης τον 1ο αιώνα μ.Χ. για να θεραπεύσει πονοκεφάλους και πονόδοντους.
Το έλαιο Μαύρο κύμινο έχει πλούσια σύσταση και περιλαμβάνει συνολικά πάνω από εκατό συστατικά. Περιέχει ιχνοστοιχεία, βιταμίνες, ένζυμα και έναν εντυπωσιακό αριθμό από αρωματικά έλαια. Είναι βρώσιμο και συνίσταται η ωμή κατανάλωσή του είτε σκέτο είτε σε σαλάτες ή σούπες.
Στην ινδική και την ανατολίτικη κουζίνα το μαύρο κύμινο είναι αρκετα διαδεδομένο ως καρύκευμα, αφού δίνει μία πικάντικη γεύση στα πιάτα. Για το λόγο αυτό οι σπόροι μπορούν να χρησιμοποιηθούν και ως υποκατάστατο του πιπεριού. Τέλος, διαλύοντας τους σπόρους σε ζεστό νερό μπορούμε να φτιάξουμε ένα τονωτικό τσάι.
Πηγή: Wikipedia