Ένα ακόμα τυρί από την βαλκανική παράδοση, που έχει πολλές ομοιότητες και λίγες διαφορές με την Φέτα είναι ο Τελεμές. Το κέντρο παραγωγής του τοποθετείται στη Ρουμανία. Σχετικά πρόσφατα η Ευρωπαϊκή Ένωση αναγνώρισε μία ΠΟΠ και μία ΠΓΕ, που περιλαμβάνουν την τοπική ονομασία telemea.
Συγκεκριμένα, την Telemea de Ibanesti από αγελαδινό γάλα και την Telemea de Sibiu από πρόβειο γάλα αντίστοιχα. Οι νομάδες κτηνοτρόφοι, αλλά και οι μετακινούμενοι πληθυσμοί, διέδωσαν την τέχνη του Τελεμέ σε ολόκληρη τη Βαλκανική. Με διάφορες ονομασίες συνεχίζει να παράγεται μέχρι σήμερα.
Στην Τουρκία πάλι, με τον όρο τελεμε περιγράφουν όλα τα φρέσκα λευκά τυριά. Στην Ελλάδα καταγράφεται ήδη από τις αρχές του 20ου αιώνα, όμως παρέμεινε σχεδόν πάντα στη σκιά της Φέτας. Μάλιστα το όνομά του να ταυτίζεται με κατώτερης ποιότητας προϊόν και κατ’ επέκταση να σημαίνει τον «δευτεροκλασάτο» άνθρωπο.
Το 1994 αναγνωρίσθηκε ως προϊόν ΠΟΠ, αλλά δυο χρόνια αργότερα η αναγνώριση απερρίφθη από την Ευρωπαϊκή Ένωση και έτσι η ένδειξη Τελεμές αποτελεί κοινόχρηστη ονομασία, χωρίς δεσμευτικές προδιαγραφές.
Τεχνικά χαρακτηριστικά
Μαλακό έως ημίσκληρο τυρί, χωρίς επιδερμίδα, με μάζα λευκού ή υπόλευκου χρώματος, συμπαγή, με ή χωρίς οπές και λίγες μηχανικές σχισμές. Η μέγιστη υγρασία δεν ξεπερνά το 56% κατά βάρος, η ελάχιστη λιποπεριεκτικότητα είναι 43% επί ξηρού, ενώ το αλάτι βρίσκεται συνήθως κάτω από το 3%.
Περιγραφή
Ευχάριστα αρώματα γάλακτος και λιπόλυσης στη μύτη, ελαφρά όξινη και ορεκτικά αλμυρή γεύση στο στόμα. Συχνά εμφανίζεται πιο όξινη από την Φέτα, με πιο θρυπτή και σκληρή υφή.
Πηγή: cheeselovers