Τα φουσίλι (ιταλικά: fusilli), γνωστά στα ελληνικά και ως βίδες, είναι είδος ζυμαρικών σε σχήμα κοχλία, που προέρχονται από τη νότια Ιταλία.Στη Μολίζε είναι ένα παραδοσιακό γεωργικό προϊόν .
Προελευση
Γυναίκες που εξειδικεύνταν στην τέχνη των φουσίλι εργάζονταν στις κουζίνες των πιο εύπορων οικογενειών όταν οι τελευταίοι ήθελαν να απολαύσουν τέλεια φουσίλι και θαύμαζαν την ταχεία επιδεξιότητα τους. Σε Gragnano εξακολουθούν σήμερα να φτιάχνονται χειροποίητα, στρίβοντας τα μακαρόνια με ένα σύρμα και αφήνωντας τα να στεγνώσουν. Αυτή η ίδια τεχνική, κάποτε ευρέως διαδεδομένη, εξακολουθεί να εφαρμόζεται σε πολλές περιοχές της Νότιας Ιταλίας. Χρησιμοποιείται για την παρασκευή άλλων τύπων ζυμαρικών που είναι διαφορετικά από τα φουσίλι σε μορφή ή ζύμη. Αξιοσημείωτη είναι η συνταγή για τα φουζίλι αλά Μολιζάνα.
Στην Καμπανία
Επίσης, στην Καμπανία είναι παραδοσιακό ζυμαρικό: τα φουσίλι από το Felitto, αυτά από το Αβελλίνο, από το Gioi και το φουσίλι “φουριτάνο” από το Minori εισάγονται στην πραγματικότητα από την περιοχή της Καμπανίας από τα παραδοσιακά προϊόντα τροφίμων της Καμπανίας.
Φουζίλι από το Φελίτο
Αυτή η παραλλαγή γεννήθηκε σε μια πόλη στην επαρχία του Σαλέρνο, το Felitto. Πρόκειται για ένα ειδικό ζυμαρικό αυγών, χειροποίητο, κατασκευασμένο με τη βοήθεια λεπτού σύρματος, με σιμιγδάλι σκληρού σίτου, αυγά και λίγο εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο. Μοιάζει με διάτρητο μακαρόνι με μεταβλητό μήκος (μεγαλύτερο από 20 cm) και μειωμένο πάχος (μέχρι και 24 χιλ.), κιτρινωπού χρώματος, λιγότερο ή περισσότερο έντονο.
Μπουσιάτε από το Τράπανι
Στη Σικελία, η μπουσιάτε (ή το μπουσιάτι), είναι μια παραδοσιακή συνταγή από την κουζίνα του Τράπανι. Έχουν το ίδιο σχήμα με τα φουσίλι από το Αβελλίνο, αλλά είναι ελαφρώς μεγαλύτερα, και παίρνουν το όνομά τους από το buso (βαρέλι) που χρησιμοποιήθηκε αρχικά για την παραγωγή τους. Το μπουσιάτι περιλαμβάνεται στον κατάλογο των παραδοσιακών τροφίμων της Σικελίας. Παραδοσιακά σερβίρεται με πέστο αλά τραπανέζ.
Πηγή: Wikipedia